Kitap hakkında: 2005 / Doğu'nun manevi ufkunda bir yıldız olan Attar, Nişabur'da (İran) doğdu ve yaşadı. ). Bağdatlı ünlü bir alim olan Şeyh Muhd ​​al-Din tarafından tasavvuf öğretilerine başlandı. Bu şehir o dönemde tasavvufun en önemli merkezi, teoloji, hukuk, felsefe ve edebiyatın merkeziydi. Sürekli manevi arayışla dolu bir yaşamı seçen Attar, çileci oldu ve kendisini ağır zorluklara maruz bıraktı. Bunun için bir lütuf aldı, yüksek manevi deneyim kazandı ve bir vecd durumuna girmeyi öğrendi; ünü her yere yayıldı. Attar, en meşhuru Tezkirat-ül Evliya olmak üzere yüz on dört kitap yazmıştır. Bunu Manticut-Tayyur takip ediyor. Celaleddin Rumi, Attar hakkında "Attar benim ruhumdur, tıpkı Sanai'nin (c. 1010) manevi gözüm olması gibi"), "Mansur el-Hallac'ın (ö. 922) Nuru (Nur) 150 yıl sonra tecelli etti" Attar'da.” Attar'ın eserlerinin üstünkörü bir okumasının bile onun her zaman üzerinde durduğu maneviyatın en yüksek zirvesini ortaya çıkardığını söylemek gereksiz olacaktır..